zondag 28 december 2014

Winter 2014


Als je klikt op deze Link kom je in het album met foto's gemaakt in de winter 2014-2015

Hier een voorproefje....


zondag 23 november 2014

Mooie herfstdag



Vandaag, 23 november was een mooie zonnige herfstdag. Ideaal dus om even lekker naar buiten te gaan. In de ochtend wat luieren en smiddags naar Oss. Hennie heeft een leuk speelveldje ontdekt. Eens was dat een fietscrossveld maar nu kun je daar met de honden terecht.  Nou dat was een echte ontdekking!
Ga hier naar alle overige foto's




dinsdag 15 juli 2014

Het lachende monstertje


Het is weer tijd voor een nieuw avontuur. 5 galgo's zijn momenteel bezig om de Zeeuwse stranden te terroriseren.
Nou ja, 5 is wat te zwaar uitgedrukt. De 2 zwarte dames van Henny te weten Noortje en Yola zijn nog erg beschaafd in vergelijking met  het zwarte monstertje van ons ( Claudia) en ons loedertje (Faya). Het loedertje is, zodra los op het strand, aan een stuk bezig om het leven van zwarte monstertje zuur te maken.

Het is dat beiden een muilkorf dragen want anders zou de dierenambulance het druk hebben.
Faya blaft, gromt en drijft het zo hoog op dat Claudia steun zoekt bij het vrouwtje. Faya heeft daaraan geen boodschap en gaat gewoon door.  Het is niet leuk meer.
Maar pas op, het zwarte monstertje dankt haar bijnaam niet zomaar aan het onschuldig steun zoeken bij het vrouwtje. Nee, ze dankt haar naam aan het aanvallen van onschuldige aangelijnde honden die nergens naar toe kunnen. Da's namelijk al enkele keren voorgekomen. De angst die Claudia uit Spanje jaren terug heeft meegenomen is aan het omslaan in agressiviteit. Met name gericht aangelijnde honden. Ze probeert die aan te vallen en ze deinst dan niet terug voor de baasjes die zo'n aanval proberen te voorkomen.
Dit leidt dan tot vervelende situaties waarbij de baasjes van de aangelijnde honden terecht uitvallen naar het baasje van het monstertje. Tja. er zit maar 1 ding op. Aanlijnen die hap.
Gelukkig is het strand breed en zijn er stukken waar geen andere mensen en honden lopen. Zeker bij laag water zijn die delen van het strand wijds en daar kunnen het loedertje en het monstertje dan vooruit.

Guus hobbelt er telkens achteraan, de onschuld zelve. Hobbelen is niet helemaal goed uitgedrukt; Guus heeft inmiddels een aardige sprint in haar lijf. Haar spieren ontwikkelen zich goed en ze is inmiddels ook wat pondjes kwijtgeraakt door het vele rennen wat ze doet. Ze begint steeds meer op een echte Galgo te lijken.
Noortje en Yola genieten zichtbaar van de vakantie. Vooral Yola die nu een week bij Henny heeft haar draai al aardig gevonden en ze voelt zich helemaal thuis en op haar gemak op het strand.
Loslaten vindt Henny nu nog te vroeg. Eerst maar even wennen die meid.


Dat Henny al haar hondenliefde al heeft losgelaten op Yola is goed te merken. Yola wijkt niet van haar zijde en als een ander haar bij de riem neemt trekt ze zolang totdat ze weer naast Henny loopt. Van verlegenheid of angst is bij deze meid niks te merken. Ze is nieuwsgierig en alert en kijkt vastberaden uit haar mooie ogen.
Probleem nu is wel dat de 3 black Galgo's nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Natuurlijk zijn er verschillen maar soms is het echt even nadenken.




Over verwennen gesproken.... ooit honden in koor ijsjes zien eten?  Komt dat zien komt dat zien tot!





De foto's deze keer zijn gemaakt door Henny. Heel mooi! Bedankt Henny!

maandag 21 april 2014

Pasen aan Zee


Het was lang weekend aan Zee dit jaar met Pasen.  Dat komt niet zo vaak voor. Alhoewel... meestal is dit het weekend dat onze stacaravan weer gereed wordt gemaakt voor de zomer.
Deze keer was het gewoon relaxen want Alex had de week daarvoor de caravan al helemaal in orde gemaakt.



Voor Guus was het dus de 2e keer aan Zee want vorig weekend was ze er ook al bij. Dit weekend zou ze 'los' mogen op het strand. Dat is natuurlijk erg spannend. Want als er 1 hond is die voortdurend aan het loeren is dat is het Guusje wel. Wat zou er gebeuren als ze los mocht? Zou ze meteen de duin inschieten opzoek naar konijnen?

Voor de zekerheid werd Guus uitgerust met een halsband waaraan een gps-zender was vastgemaakt. Immers....You never know...... Nou.. de eerste keer was het geen centje pijn. Ze liep heel braaf en gedwee mee met Alex. Af en toe bleef ze staan en keek ze met scherpe blik richting het duin. Maar trouw kwam ze telkens weer aangehuppeld. Echt rennen zoals Faya en Claudia dat kunnen is voor Guus niet weggelegd. Daar heeft ze de bouw niet voor.  Maar op haar manier probeert ze er toch wel wat sprintjes uit te trekken. Een haas zou zich kapot lachen; de snelheid en wendbaarheid van Guus is nou niet bepaald en toonbeeld van een Galgo. Maar wat maakt dat uit? Helemaal niets toch?
Vrijdag mocht Nina (van Marianne en René) ook los op het strand. Dat was een prachtige ervaring. Wat kan Nina rennen en wat is ze nog een jonge losbol!  Geweldig om te zien dat ze erg genoot van haar 'vrijheid' en fantastisch om te zien hoe gretig ze is naar andere (vooral kleinere) honden.
Ze heeft het erg getroffen bij haar nieuwe baasjes.
Zondag mocht Guus weer mee naar het strand. Het was Hoog-water wat betekent dat het strand tot aan het duin om zijn smalst is. Ook Tommy was erbij. Een leuke jonge Whippet die we troffen op de camping met Marc en Linda die er voor het eerst waren. Nou wat kon die Tommy rennen.  Of Tommeke zoals Marc en Linda hem noemen. Tommeke is helemaal gek van balletjes. Als hij die ziet dat vliegt hij er op af en probeert hij deze te pakken.
MArc had een soort van kleine rugby bal meegenomen en Tommeke vloog met dat ding voortdurend over het strand alsof zijn leven er vanaf hing.  Faya en Tommeke zijn erg aan elkaar gewaagd. Beiden zijn erg snel en wendbaar. Erg spectaculair om te zien.

Guus vond het allemaal maar niks het rennen en besloot de duin te gaan verkennen. Na 2 minuten kwam ze terug en Alex had haar goed kunnen volgen met de GPS - app op zijn mobile.


De 2e keer bleef ze zo'n 10 minuten weg. Tenminste dat leek zo. We zagen haar niet maar konden haar route door de duin met behulp van de GPS goed volgen. Na enige tijd verscheen ze weer op het strand. Door de struiken had ze wat krasjes op haar kopje en haar oortje maar dat mocht geen naam hebben. Gelukkig is het goed afgelopen. Door de GPS konden we haar uitstekend volgen en dat was een geruststellende gedachte. Toch een uitkomst die GPS!

Klik Hier de foto's naar alle foto's van het paasweekend.

zondag 9 maart 2014

Het Buntven


Het Bultven, na de ontginning als Het Buntven aangeduid, is een tamelijk groot en ondiep ven in Deurne nabij de Rakt met circa 8 hectaren wateroppervlak, het bevindt zich in het Zandbos, is uniek in Brabant en is eigendom van de gemeente DeurneHet Buntven is een afgesneden bocht van de Bakelse Aa en is ontstaan in de laatste ijstijd. In de winter vriest het ven zeer snel dicht en wordt er door de liefhebbers geschaatst.











In 2009 liet de gemeente Deurne voor het eerst een kudde van zo’n 250 schapen nabij het Buntven grazen. Hierdoor worden bepaalde planten en struiken in het Buntven kort gehouden, zodat er geen bos ontstaat. Voor het Buntven is het belangrijk dat planten zoals het pijpestrooitje niet overwoekeren. De schapen verzorgen op deze natuurvriendelijke manier het benodige onderhoud aan het Buntven. De kudde wordt vergezeld onder het wakend oog van hun herder en een aantal honden. Ook in 2010 was er weer een kudde te zien. De kudde bivakkeerde tijdens het weekend op een weiland aan de Bruggenseweg langs het Nederlands Hippisch Centrum .Een groot probleem waren de loslopende honden binnen het raster van het Buntven. Het gevolg was dat de schapen in paniek raakten daarom koos men ervoor om de schapen in het weekend te isoleren vanwege het grote aantal loslopende honden. Het gebied is nu dus een ideale omgeving voor honden. 

Wij zijn daar met onze 3 dames (Claudia, Faya en Guusje) eens een kijkje wezen nemen. Tanja was er al een keer eerder geweest en het was helemaal te gek. Ook nu was het weer fijn om de honden los te laten gaan. Claudia en Faya hebben zich helemaal dol gerend en Guus was voortdurend op zoek naar konijnen en andere loslopend spul. Door haar zwaar aanwezig natuurlijk jachtinstinct was de drang om het gebied helemaal uit te kammen enorm groot en we hebben haar dan ook maar even haar gang laten gaan.


Het is een prachtige ochtend geworden voor de honden. En voor ons! We hebben eindelijk een prachtig gebied gevonden waar we onze dames los kunnen laten. Dus zeker voor herhaling vatbaar!

Hier de LINK naar alle foto's

maandag 20 januari 2014

Paris Paris.....lady time!



Ons baasje Hennie is een paar dagen naar Parijs.  Dat betekent voor ons dat we mogen logeren bij onze vriendinnen in Aarle Rixtel.

Heerlijk altijd!    Alhoewel.....hmmmm. We moeten altijd flink lopen. Trainen noemen ze dat in Aarle.  Ja... daar houden we niet zo van. Alleen onze Mika vindt dat leuk. Maar ja... die is nog niet zolang bij ons en die heeft zich nog niet helemaal aan onze levensstijl aangepast. Mika vertoont als je het ons vraag nog teveel gedrag wat wij al jaren geleden hebben laten varen. Wij zijn tenminste een beetje normaal. Je weet wel. Normaal uitslapen... beetje luieren daarna... vervolgens klein...ja klein blokje om. En dan heerlijk ontbijten met een patesnack en kippebrokjes.. natuurlijk precies op maat en temperatuur voor ons bereid. Vervolgens ons ochtendslaapje van nou laten we zeggen een uurtje of 2. Dan even kijken in de keuken voor het 11.00 snackje. Dan weer lekker luieren en dan willen we rond 12.00 bij goed weer (zonnetje en temperaturen boven 8 graden) nog wel een blokje rond kuieren. Da's ook wel goed voor ons figuur zegt Hennie.
Kijk dat bedoelen we nu. Hennie houdt tenminste rekening met onze wensen en gevoeligheden.

Smiddags de tuin in,.. tuin in...Tuin in!?  Wij zijn meer van het luieren.. Nou dat kan daar niet de hele dag hoor!  Als we een uur gelopen hebben dan jagen ze ons 3-en de tuin in en dan worden we achternagezeten door die dolle Faya!  Wat een klein opdondertje is dat toch. Geen respect bij voor ons ladies. En die Glaudia dit kan er ook wat van hoor.  En dan die Guus. Noujazeg! die moet echt nog manieren bijgebracht worden!!
Vroeger.... ja vroeger was hier alles beter.  Toen was er Watson nog. Die had tenminste respect voor het vrouwelijk schoon. Maar ja ...(zucht)... die is er niet meer.
Maar vooruit..... voor een paar dagen houden we het wel uit in Aarle hoor. Och. je kan ook niet alles hebben. En dat ze dan ook nog geen bank hebben voor ieder van ons is eigenlijk ook niet normaal... toch? We moeten hier met z'n 2-en op een 3-persoonse mensen bank. Ja mensenbank. Da's toch niet Normaal!?  In plaats dat ze voor ons een aparte bank regelen.. phu. nou ja zeg!

Maar goed. Morgen komt Hennie gelukkig ons weer halen.  Ja die heeft haarzelf natuurlijk weer goed verwend. Maar dat mag ze wel een keertje hoor van ons. Mits we wanneer we thuis zijn maar weer snel ons eigen rustig leventje kunnen oppakken.


Noortje en Duna

Klik HIER voor nog meer foto's