hardlopen...........en niet moe te krijgen

Wat steeds beter met Claudia gaat is het hardlopen samen met Alex en Watson. Claudia heeft daar steeds meer plezier in. Ze vindt het leuk om te rennen. Het temp wat we bereiken met joggen is voor haar natuurlijk veel te langzaam. Ze heeft tijd genoeg om tijdens het rennen de omgeving scherp in de oog te houden. Ze strekt haar nek dan en tuurt over de weilanden en weggetjes. Soms ziet ze tijdens het hardlopen in de weilanden iets wegschieten. Een konijn of haas. Nou....dat is iets waar ik echt voor uitkijken. Ze trekt dan plotsing weg en probeert het op een sprintje te zetten. Dat lukt natuurlijk maar event want het dubbele tuigje zit steving om mijn hand. Maar toch blijft het opletten. Ik denk dat ze echt weg vliegt als ze los zou schieten. De snelheid die ze in onze tuin bereikt is al enorm, wat moet dat dan niet zijn in een open wei? Ze kwispelt  ook voordurend tijdens het hardlopen. Watson begint langzaam maar zeker wat ouder te worden. Na enkele kilometers begint hij stevig te hijgen maar het tempo blijft er wel nog steeds in hoor. Maar Claudia is wat dat betreft van een andere klasse, wanneer Watson zijn reserves moet aanspreken, begint Claudia pas lekker op gang te komen. Je voelt dat ze constant met de rem erop loopt.
Nu mijn archillespezen (ik kamp al maanden met hardnekkige blessure) enigzins stabieler worden kan ik weer wat vaker gaan lopen. Claudia raakt langzaam maar zeker gewend aan het patroon; wandelen -warming up - hardlopen - even rustig aan - op nieuw wat rennen - etc. Als we in Aarle terug komen lijkt het alsof ze de route en straten begint te herkennen.

Na het rondje is ze tevreden en snelt ze naar haar voerbak om snel de verbruikte energie weer te compenseren; op naar het volgende rondje zie je ze dan denken. Nou dat rondje zal wel weer een dagje of 2 op zich laten wachten. Dan maar weer wat sprintjes trekken in de tuin.. en zoef daar gaat ze al weer!

Claudia als fotomodel

Tanja heeft een paar leuke fotos gemaakt achter in de tuin. Claudia en Watson genieten in de zon van een verse schenk. Wat een feest. De fotos staan in de fotoshow die je kunt bereiken door op de foto van Claudia te klikken rechts in het blog.
Hier een van de opnames.

Op visite bij Henny.

Gisteren zijn we ( Claudia, Wiilem en ik ) op bezoek geweest bij Henny. Met zijn allen naar het loopveldje. Nou we hebben allemaal genoten. Het weer was heerlijk en de hondjes hadden het allemaal naar hun zin. Ook Cosco was blij om Claudia weer eens te zien. Mooi was het om te zien dat Claudia vrolijk kwispelend achter Willem aan rende. Dat deed ze vandaag in onze tuin ook weer. Ze ziet Willem als een echt speelvriendje. Vandaag ging het wandelen samen met Alex ook weer beter. Claudia nam de tijd om de snuffelen en te plassen. Dat doet ze anders niet want ze heeft het te druk met Alex in de gaten te houden. Dus in twee dagen tijd hebben we al weer wat gewonnen. Vandaag heeft ze ook weer lekker buiten gespeeld en ze rent ook al achter balletjes en stokjes aan die je voor haar weggooit.  Henny we verheugen ons er weer op om jullie weer snel te zien. Groetjes van ons en een knuffeltje van Claudia.

Ruim drie weken in Aarle-Rixtel

Het gaat eigenlijk heel goed met Claudia. Ze is een echte spaanse dame, ligt heel erg graag in de warme zon en heeft een hele grote hekel aan de koude regen. Zo erg zelfs dat ze besloot een kuil te graven en zichzelf erin te verstoppen. Haar grootste hobby is grote kuilen graven. Onze tuin zit er al vol van. Spelen vindt ze ook erg leuk en ze daagt Watson regelmatig uit om mee te doen. Alleen heeft Watson niet zo heel vaak zin om mee te doen, maar ja geen probleem, dan doet ze dat gewoon alleen.
Wanneer ze buiten aan het spelen is wil ze niet meer naar binnen komen en dat betekent dat ik haar geen riempje om kan doen om met haar te gaan wandelen. Ik moet haar dan op allerlei manieren lokken en dan de deur dicht doen. Maar steeds vaker glipt ze dan weer naar buiten en dan is het maar weer afwachten. Ze komt wel naar me toe buiten maar ze laat me geen riem om doen.Ik ben zelfs een keer alleen met Watson gaan lopen en dat vond ze niet leuk. Ze piepte en blafte de hele buurt bij elkaar. Dus liep ik weer terug. Ze was zo blij dat ze ons weer zag dat ze zomaar met ons naar binnen liep en toen kon ik haar aanlijnen en uitlaten. Soms moet de hele trucendoos open. Maar het is nog iedere keer gelukt. Ze laat zich binnen ook al door me aaien. Daar gaat ze dan eens goed voor staan of liggen. Dit heeft ze natuurlijk in haar jonge leven nog niet veel meegemaakt.                                                                                                                        
Alex ( het baasje waar ze nog bang voor is) geeft haar speciale lekkere dingen zoals stampot of een verse soepschenk. Hopelijk leert ze dan dat daar ook heel wat te halen is en wordt ze misschien minder bang.      
Op dit moment ligt ze langs me op de bank lekker te slapen. Ze heefteen flink stuk gelopen, vanmiddag buiten gespeeld en een lekkere bak brokjes gegeten. Wat wil je nog meer?

We zijn een week verder sinds het laatste berichtje en Claudia begint zich steeds meer thuis te voelen. Ze heeft haar vaste plekje op de bank. Ze speelt en rent in de tuin en ze is vertrouwd met haar slaapplaats, haar mand die naast de mand van Watson staat.
Ook begint Claudia langzaam maar zeker te wennen aan onze gezinsrituelen, tijdstippen van uitlaten en eten en dergelijke. Het lijkt zelfs alsof ze al wat rustiger wordt in huis ook wanneer er voor haar vreemden mensen in huis komen.
Toch blijft haar angst voor mensen haar gedrag overheersen. Tanja is en blijft haar vertrouwenspersoon. In huis huppelt Claudia achter Tanja aan en ze vindt het heerlijk als Tanja bij haar op de bank komt zitten. Ze gaat dan languit naast Tanja liggen en strekt zich tevreden uit. Tanja kan haar dan ook volop aaien en kroelen en ze geniet daar zichbaar van. Claudia eet goed maar ze blijft nog steeds aan de magere kant. Misschien toch een aardappeltje met jus??

Vandaag was het feest voor Claudia. Dierendag! Extra verwennen dus.
Deze ochtend werd Tanja bij het binnenkomen heel erg verwelkomt door Watson en Claudia. Het was alsof ze allebei wisten dat het een speciale dag zou worden. Claudia draaide zich in haar mandje om en liet zich helemaal kroelen door Tanja.
Daarna was het eerst uitlaten. Tijdens het uitlaten was het even schrikken toen een grote Duitse Herder van zijn baas los mocht lopen en op Claudia af vloog. Het was nog maar een jonge hond maar voor Claudia was dit net even teveel. Ze schrok behoorlijke en trilde helemaal. Tanja bleef rustig en de baas van de herder kreeg zijn wilde puper pas na een paar luide commandos tot rust. Ook daar schrok Claudia van. Pas toen de herder werd meegetrokken door zijn baas en de wegen elkaar weer scheidden kalmeerde ze weer wat.

Deze middag heeft ze een nieuw vriendje leren kennen. Bikkel. Bikkel is de hond van Nicole en Theo. Een Flatcoatretriever en erg speels. Bikkel is heel erg lief en pas 1 jaar oud. Hij is erg onderdanig en dat vond Claudia wel goed. Samen speelde ze in de tuin. Zelfs Watson liet zich verleiden en het triootje dolde over elkaar heen. Het was Black,Black en White! Alle 3 werden ze verwend met een dozijn Frolic brokjes. Dolle pret was het. Bikkel bleek ook verzot op walnoten uit onze notenboom.
Later in de middag was het tijd voor een flinke wandeling met Alex. Helemaal over Croy weer terug naar Aarle. Bijna anderhalf uur lopen. Claudia bleef daarbij voortdurend achter Alex lopen. Een teken dat ze nog steeds angstig van hem is.
Maar na de wandeling kreeg Claudia van Alex haar lievelingssnoepjes, een paar stukjes kaas. Daarna kroop ze naar haar plekje op de bank om moe maar tevreden uit te rusten. Deze keer naast Alex. Wat een paar stukjes kaas kunnen doen.....

Er zijn al weer enkele dagen verstreken sinds het laatste bericht. Claudia is nu zo'n anderhalve week in ons midden. Inmiddels is Claudia al verschillende malen in de tuin geweest. Ze sprint dan regelmatig op en neer. Het gras heeft het op de "start" en "stop" plaatsen zwaar te verduren en er ontstaan dan ook zichtbare "start",- en "landingsbanen". Wat is ze snel! Elke keer weer denken we dat ze haar rem te laat in zet met het gevolg van een frontale botsing met de stuiken maar gekgenoeg is dat nog niet gebeurd. Ook een favoriete activiteit van Claudia is kuilen graven. Liefst zo snel mogelijk.
Gelukkig hebben we een ruimte tuin zodat ze lekker haar gang kan gaan. Op sommige plekken wordt het langzaam maar zeker een maanlandschap dat wel.

Het uitlaten gebeurt meestal door Tanja. In Tanja heeft ze al veel vertrouwen. Ze gaat vaak naast haar liggen op de bank en soms kruipt ze helemaal achter Tanja's rug.
In mannen heeft ze helemaal geen vertrouwen. Tijdens het uitlaten blijft Claudia zo zoveel mogelijk van andere mensen uit de buurt. Watson is al helemaal gewend aan Claudia. Hij vindt het wel goed en gaat zijn eigen gang. Om het vertrouwen van Claudia te winnen krijgt ze regelmatig iets lekkers. Ze is helemaal dol op stukjes kaas. Zelfs Alex kan haar soms al wat geven. Watson staat dan natuurlijk ook voorop en zorgt er voor dat hij niks mist. Want dat kan natuurlijk niet. In rangorde staat hij duidelijk boven Claudia en zo gedraagt hij zich ook. Claudia likt af en toe de neus en kop van Watson. Een teken van onderdanigheid.

Afgelopen dinsdag kwam Henny voor het eerst op bezoek met Nena, Luna en Pleuntje. Wat een aangename verassing voor Claudia! Nena, Luna en Pleuntje zijn alle 3 Galjo's uit Spanje en via GINN naar Nederland gehaald. Alle 3 waren ze voor Claudia tijdens haar opvangtijd bij Henny een steun en toeverlaat. Pleuntje en Claudia hadden elkaar al weer snel gevonden. Toen Claudia nog bij Henny in de opvang was waren deze twee aan elkaar verknocht. Het was een leuke middag voor Claudia. Er werd volop gespeeld in de tuin en Claudia genoot zichtbaar van haar bekende vertrouwde vriendinnetjes. Alleen nadat Henny en de 3 dames weer vertrokken was had ze het niet meer... ze jankte een paar keer en was zichtbaar teleurgesteld en verdrietig. Maar dat duurde niet zo lang hoor. Enkele uren daarna lag ze al weer tevreden op de bank te dromen.