Een nieuw speelvriendje?

Wat heb je gespeeld met je grote vriend Bikkel vorige week. Nadat jullie elkaar een week niet hadden gezien leek het wel of je de schade moest inhalen. Het met elkaar spelen hield maar niet op. Normaal gaat Bikkel alle stokjes en schenkjes zoeken en opeten maar daar gunde hij zich nu geen tijd voor. Hollen en samen dollen door de tuin. Een prachtig gezicht waar we allemaal van zaten te genieten. Je bent zo'n dartel beestje, geweldig. Daarom vinden we het erg jammer dat Watson niet zo'n zin heeft om te spelen. Hij is pas zeven maar niet heel erg speels helaas. We vinden het ook jammer dat Bikkel maar een keer in de week komt spelen. En helaas hebben de meeste mensen niet genoeg tijd om hun honden met Claudia te laten spelen op het uitloopveldje. Daarom hebben we besloten dat we aktie gaan ondernemen en gaan we op zoek voor jou naar een Galgovriendinnetje die ook graag speelt zodat je als het weer het toelaat lekker kunt rausen in onze tuin.We hebben contact met Henny opgenomen en nu maar hopen dat er iets geregeld kan worden want we hebben een mooi Galgomeisje op het oog. Als het goed is zit ze al in Nederland dus misschien duurt het niet al te lang voordat we iets te horen krijgen. We vinden het allemaal behoorlijk spannend. Gisteravond hadden we een kleine twee uur het rijk alleen. Watson in de buurt en wij samen naast elkaar knus op de bank. Met je pootjes in de lucht heb je liggen dromen en dan vraag je je toch af wat er zich allemaal afspeeld. Soms begin je dan met je pootjes te trekken en laat zachtjes geluiden horen. Ik kroel je de hele tijd en je kopje licht lekker tegen me aan. De hele zijkant waar je tegenaan ligt begint te gloeien. Jij moet voor een energiebedrijf gaan werken.Het was in ieder geval voor ons allebei genieten want je bent niet van je plek geweest. Als je dan nog moet worden uitgelaten begin je te rollen op de bank en kan ik je riem nog niet eens omkrijgen. Dan de nodige strekoefeningen en eindelijk is ze klaar om naar buiten te gaan.Gelukkig regende het niet wat heb je daar een hekel aan zeg. Bij rgen steek je je kopje naar buiten en loop je weer meteen naar binnen. Gelukkig hebben dan nog de jas zodat je niet erg nat wordt.

Lekker spelen.

Weer een stapje gemaakt gisteren.Claudia heeft lekker gespeeld met twee labradors op het uitloopveldje bij ons in de buurt. Ik had de eigenaar duidelijk gemaakt dat hij niet naar haar toe moest gaan en haar moest negeren. Ook vertelde ik dat als ze zou ontsnappen, ik haar niet meer te pakken zou krijgen. De man bleef netjes bij de ingangspoort staan en ik liep met alle hondjes het veldje op. Claudia vond het geweldig en holde vrolijk achter de andere hondjes aan. Dus weer twee nieuwe vriendjes erbij gekregen.
Sinds gisteren vindt ze het blijkbaar ook nodig om flink naar vreemde honden te grommen. Sterk trekkend aan de riem wil ze er naar toe en maak gevaarlijke gromgeluiden. Ze krijgt steeds meer zelfvertrouwen en laat zich niet meer zo vlug afschrikken door vreemde baasjes.
Ik mag ook niet alleen in de keuken gaan ziteen wanneer madam in de huiskamer is. Door het glas ziet ze me dan te zitten en door te gaan janken laat ze merken dat ze bij me wil zijn. Ga ik naar de huiskamer om op de bank te gaan zitten dan komt ze lekker bij me liggen en dan is het goed.

Egeltjes.

Iedere avond is het raak. Samen met Watson wordt Claudia uitgelaten en dan wordt er maar bar weinig geplast of gepoept want ze hebben het veel te druk met egels zoeken. Watson loopt aan de lange lijn en schiet in het donker pardoes weg en komt  vervolgens met een egel in zijn bek weer naar me terug. Vervolgens geef ik het commando Watson los en laat meneer de egel voor mijn voeten vallen. Claudia raakt helemaal opgewonden en snuffelt flink aan het beestje. Met haar pootje probeert ze er beweging in te krijgen en ik moet haar flink mee trekken want daar heeft ze helemaal geen zin in.
Op dit moment is het weer lekker buiten, het zonnetje komt er af en toe door en samen met Watson is ze in de tuin aan het spelen. Ze heeft een stuk zeil gevonden en is daar mee aan het rennen, maar dat is niet de bedoeling van het zeil dus dat gaan we maar even afpakken.
Ze kent al redelijk veel woorden, zoals ga je mee, snoepje, stokje, brokjes. Ze weet dan wat er te gebeuren staat.
Ze ziet er met de dag mooier uit, haar vachtje blinkt als een spiegel en de ribben zijn steeds slechter te zien.
Dit meisje kan eten, dat wil je niet weten. Laat geen eten onbewaakt staan want dan heeft madam het zo op. Dit hebben we al een paar keer ondervonden. Ook tijdens het avondeten komt ze kijken wat de pot schaft. Met haar neus gaat ze langs de rand van de tafel. En als ze geluk heeft blijft er nog een prakje voor haar en Watson over.
Nog steeds ben ik de enige die alles met haar mag doen, maar de grootste angst lijkt toch helemaal weg te zijn. al moet ze wel iedereen in de gaten houden. Heel af en toe slaapt ze wel eens wanneer we allemaal in de kamer zijn, maar dat is dan wanneer ze achter mij kan gaan liggen. Dan voelt ze zich blijkbaar veiliger.
Dit is bijna een dagelijks ritueel, samen op de bank en dan lekker knuffelen. Soms begint ze te rollen van blijdschap. Dat is op veel foto's van Galgootjes te zien en Claudia doet dat ook, een poot hoog in de lucht.
Groetjes aan Henny en de dames en tot spoedig ziens.
Tanja.