Het moest lieve Watson.. We moesten je laten gaan. Het ging niet meer.
Na maanden van sukkelen en een periode met medicijnen werd het duidelijk dat Watson niet meer beter zou worden. Bloedonderzoek had eerder uitgewezen uit dat Watson ziek was. Zijn lever was aangetast en medicijnen zouden verlichting kunnen brengen. Dat bleek helaas van korte duur.
We hebben je moeten laten inslapen lieve Watson. Met pijn in ons hart. Maar het is beter zo.
Watson is in 2003 bij ons gekomen. Hij was geboren in 2002 in België, Vlaanderen. Toen Watson 8 maanden oud was werd hij door de toenmalige eigenaren achtergelaten in een asiel in Brugge. Daar zagen we Watson voor het eerst. Hij was toen enkele weken in het Asiel. Watson was een prachtige jonge grote wat magere Golden Retriever. Omdat hij vrij hoog op zijn poten stond en nogal mager was dachten we dat hij mogelijk een kruising zou zijn met een ander ras. Mogelijk een Setter. Maar we hebben dat verder nooit uitgezocht. Watson keek ons direct enthousiast en lief aan en we besloten om met hem even een stukje te gaan wandelen vlakbij het asiel.. Nou, het was liefde op het eerste gezicht van 2 kanten. Het was duidelijk.. Watson wilde graag met ons mee en wij wilden hem ook graag hebben. Om geen overhaaste stappen te zetten wilden we er eigenlijk nog even over nadenken. En met Lotte en Willem bespreken. Lotte en Willen waren op de camping in Nieuwvliet-bad en dus niet bij ons bezoek aan het asiel.
Maar er was een dilemma; er waren meer geïnteresseerden in deze mooie witte jongeman. Dus besloten we om Watson te nemen, zonder overleg met de kinderen in de hoop dat het in goede aarde zou vallen. En dat deed het! Dolblij waren ze dat we er weer een nieuw jong gezinslid bijhadden. We hebben samen 10 jaar lang van elkaar kunnen genieten.
Watson.... vaarwel lieve jongen.
